สวนพฤกษศาสตร์ ปีนัง กับการเดิน(กลิ้ง)ลงเขาจากปีนังฮิลล์ที่โค้งและชันสุดๆ

จำกันได้ไหมคะ ว่าหยกซื้อตั๋วรถรางเพื่อขึ้นปีนังฮิลล์ แค่ขาเดียว 555+ จะมาเล่าให้ฟังค่ะ ว่าขากลับ หยกไปผจญภัยอะไร ยังไง ที่ไหนมา อ่ะ ใบ้ให้ๆ ว่าที่ด้านล่างปีนังฮิลล์นี้มี สวนพฤกษศาสตร์ ปีนัง หรือ Penang Botanic Gardens ใบ้เยอะไปไหม! 55+ คงรู้กันหมดแล้วว่าหยกจะไปไหน แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นของโพสต์นี้ค่ะ เพราะจุดพีคๆ ที่หยกจะมาเล่าให้ฟัง และ แนะนำให้ทำด้วย ก็คือการเดินลงเขา ด้วยระยะทางกว่า 5 กิโลเมตร นั่นเอง

ขอเกริ่นก่อนว่า การเดินทางมักคู่กับการเดิน การเดินทางท่องเที่ยวของหยกก็เช่นกัน สิ่งที่หยกบ่นไป ไม่ว่าจะ เหนื่อย หิว อยากเข้าห้องน้ำ หรืออะไรมากมายนั้น ไม่ได้หมายความว่าหยกฝืนทำในสิ่งที่ตัวเองไม่ชอบนะคะ หยกชอบกับการเดินชมธรรมชาติ การทำอะไรที่ไม่เหมือนชาวบ้านชาวเมืองเค้า ชอบหาลู่ทางและรูปแบบการท่องเที่ยวใหม่ๆ ประสบการณ์ที่พบเจอระหว่างทางนั่นมีคุณค่านัก ทั้งยังหาไม่ได้ง่ายๆ และยังสอนอะไรให้กับหยกอีกมากมาย จึงอยากจะแบ่งปันสิ่งดีๆเหล่านี้ให้กับเพื่อนๆชาวสนุกเที่ยวทุกคนค่ะ

หลายๆคนคงเคยขึ้นรถรางไปปีนังฮิลล์ หรือ เคยชมวิดีโอรถรางขาขึ้นไปปีนังฮิลล์กันแล้วนะคะ หากไม่ 1. ไปหามาดูซะ เพราะเดี๋ยวจะคุยกันคนละภาษา เว่อร์ไป อิอิ หรือ 2. ลองหลับตา แล้วจินตนาการดูว่า ที่ความสูง 800 กว่าเมตรจากระดับน้ำทะเล แล้วนั่งรถรางขึ้นแค่ 3 นาที มันจะชันมากมายแค่ไหน หากนึกภาพออกแค่เลือนลาง ก็ตามหยกไปเดินลงจากปีนังฮิลล์ด้วยกันเลยค่ะ

จำสวนนก สวนดอกไม้ ในโรงแรมที่ปีนังฮิลล์ได้ไหมคะ (หากจำไม่ได้ก็คลิ๊กที่นี่ ตรงข้อ 9 นะคะ) ตรงนั่นแหละค่ะ คือจุดเริ่มต้น คือทางที่จะเดินลงนี้ จริงๆ แล้วก็คือถนนดีๆ นี่เอง (จริงๆมีหลายทางเดินอย่างจากปีนังฮิลล์ไป สวนพฤษศาสตร์ ปีนัง ที่เค้าเรียกกันว่า trail ประมาณว่าเดินในป่า แต่หยกหาไม่เจอ แป่ว เลยได้เดินตามถนนลงเขามาเรื่อยๆ)

แค่ 5 กิโลเมตรเอง ขาลงเขาอีก จิ๊บๆ ก็วิ่งลงมันส์ๆ ไปเลย ทุกคนคงคิดกันเช่นนี้ หยกก็เช่นกัน นอกจากความท้าทาย และต้องแข่งกับเวลาแล้ว ยังมีความกังวลเข้ามาด้วย เพราะตลอดทาง ไม่มีป้ายหรือสัญลักษณ์ใดๆ แจ้งว่าปลายทางข้างหน้า คือ สวนพฤกษศาสตร์ ปีนัง เลย ที่บอกว่าท้าทายคือยังไง ก็ลองคิดถึงความชันของการขึ้นไปดอยต่างๆ ที่ภาคเหนือ ของไทยเราสิค่ะ ที่ทั้งชัน ทั้งคดเคี้ยว โอ้ย แค่นึกก็คลื่นไส้แล้ว

---

มองหาทริปลุยๆ มันส์ๆ + ไกด์คนไทย ? เนปาล? ทาจิกิสถาน? คีร์กีซสถาน? สโลเวเนีย? ศรีลังกา? หยกจัดทริปค่ะ

สนใจทริปไหน คลิ๊กอ่านเพิ่มเติมที่ภาพได้เลยค่ะ ไปผจญภัยกัน!

---

มีเพื่อนๆ หลายท่านให้ความสนใจ หลังจากอ่านรีวิวการท่องเที่ยวของหยก ที่มีรูปแบบที่ค่อนข้างลุย ไปในที่ๆ มีนักท่องเที่ยวน้อยๆ ชอบขวนขวายหาสถานที่เที่ยวใหม่ๆ และได้เที่ยวได้สัมผัสแต่ละที่แบบเต็มๆ บอกว่า “ดูสนุกมากๆ เป็นสไตล์การท่องเที่ยวที่หายาก ไม่ค่อยมีใครเที่ยวแนวนี้กัน และอยากให้หยกจัดทริปพาเที่ยว” ในที่สุด หยกได้จัดทัวร์พาเที่ยวแล้วนะคะ เย้ๆๆ หยกเลยถือโอกาสนี้ ทำโพสต์ถึงเหตุผลที่หยกจัดทริป ทำไมทัวร์ของหยกจึงแตกต่าง และ ทำไมต้องมาเที่ยวกับหยก? มาไว้ที่นี้ค่ะ มาร่วมทริปร่วมสนุกด้วยกันนะคะ

ช่วงแรกๆ ทางเดินจะยังไม่ค่อยชันมากค่ะ ประมาณว่า ยังเดินง่ายๆ สบายๆ อยู่ อากาศที่เย็นสบายจากสองข้างทางที่หนาแน่นไปด้วยต้นไม้เล็กใหญ่นานาชนิด มีแสงแดดเบาๆ ทะลุผาดผ่านต้นไม้ที่สูงใหญ่ลงมาเป็นช่วงๆ ทั้งยังเพลิดเพลินกับการวิ่งไล่ตามผีเสื้อสีสันสวยงาม ที่บินไปมาอยู่เกือบตลอดทาง หรือ การพยายามมองหาตามเสียงที่ได้ยินว่ามีอะไรกระโดดไปมา บนกิ่งต้นไม้สูงๆ จากต้นนั้นไปต้นนี้ ซึ่งก็คือเจ้าค่างแว่นตัวใหญ่ๆ นั่นเอง แถมบางตัวยังมีลูกของมันเกาะอยู่ด้านหน้าอีกด้วย

หรือ การหลบหลีกจากเจ้าลิงแสมที่มีอยู่มากมาย เกือบตลอดสองข้างทาง จากที่กลัวจนหายกลัว เพราะเจ้าลิงแสมพวกนี้แลดูจะไม่ได้สนใจคนที่เดินผ่านไปมาเลยแม้แต่น้อย หากเพียงแค่เราไม่หยิบของกินขึ้นมา หืม คือตลอดระยะทาง 5 กิโลเมตรนี้ จะหิวไม่ได้เลยสินะ ยังมีการทักทายจากคนเดินสวนทางกัน ซึ่งมีเพียงประปราย การยกนิ้วโป้งให้กับคนที่มาจ๊อกกิ้ง และปั่นจักรยาน เพราะทั้งคนที่มาจ๊อกกิ้ง และ ปั่นจักรยานนั้น มาในทิศทางตรงกันข้ามกับหยก คือ ขึ้นเขา ยากกว่าหยกเดินลงเขาอีกแหะ

ทริค 1: หากเจอพวกเจ้าลิงแสม ห้ามเอาของกินขึ้นมาเด็ดขาดนะคะ มันจะเดินตามของกินค่ะ ลิงแสมพวกนี้ไม่ได้น่ากลัวนะคะ เราก็เดินๆไปของเรา อย่าไปยุ่งกับมัน อย่าเอาของกินขึ้นมาล่อ ก็ไม่มีรัยน่ากลัวแล้วค่ะ

สักพักความชันเริ่มมา ความคดเคี้ยวของถนนก็มากขึ้น ยังไง ก็เจ็บนิ้วเท้าสิค่ะ เดินทะแยงก็แล้ว เดินถอยหลังลงก็แล้ว คือไอ้เดินถอยหลังลงเนี่ยค่อยข้างสบาย แต่หยกไม่มีตาหลังไงค่ะ แล้วทางมันก็คดเคี้ยวมากๆซะด้วย เดินๆไปก็ชนกำแพง 555+ จริงๆนะ เดินๆไปก็งงๆ ตาลายๆ

ชันขนาดไหนก็นึกเอาค่ะ ถึงขนาดว่ามีป้ายเตือนความชันกันเลยทีเดียว โดยที่ความชัน 30% นั่นหมายถึงอะไร ลองคิดง่ายๆว่าระยะทางราบ 100 เมตร ทางจะชัน (สูง) ขึ้น 30 เมตร ในที่นี่เป็นขาลง ก็หมายถึงว่า ทางจะต่ำลงไปอีก 30 เมตร ทุกๆการเดินของ 100 เมตร ขอกรี๊ดเบาๆ

ทริค 2: การเดินทะแยงเป็นมุมประมาณ 45 องศา จากถนนฝั่งหนึ่งไปยังอีกฝั่ง เดินซิกแซกๆไปมาแบบนี้ ช่วยให้การเดินในที่ชันๆนั้นง่ายขึ้น แต่หยกลองแล้วมันใช้ไม่ได้กับที่ๆทั้งชันทั้งคดเคี้ยวหน่ะสิคะ

อ่อ ลืมบอกไปค่ะ ว่าระหว่างทางเดินนั้นเค้ากำลังก่อสร้างกำแพงกันอยู่ เพื่อกั้นพวกหิน พวกดินถล่ม หรือต้นไม้หักโค่น เลยมีคนงานอยู่เกือบตลอดทาง โดยดูแลรับผิดชอบกันแค่คนหรือสองคน ในแต่ละช่วงของการก่อสร้างเท่านั้นเอง แต่เค้าทำงานขยันขันแข็งกันมาก อีกทั้งยังอารมณ์ดี หันมาโบกมือบ้าง ยิ้ม และทักทายบ้าง หยกก็ยิ้ม และทักทายกลับ พร้อมยกนิ้วโป้งให้สองนิ้วเลยค่ะ

ทริค 3: ควรเข้าห้องน้ำก่อนเดินลงไป Penang Botanic Gardens นะคะ เพราะตลอดระยะทางกว่า 5 กิโลเมตร นี้ คุณจะหาห้องน้ำเข้าไม่ได้เลย หยกก็เกือบไม่รอดค่ะ คือ ตอนถึง (ห้องน้ำที่) สวนพฤกษศาสตร์ ปีนัง นี้ดีใจยิ่งกว่าได้ทองอีก เฮ้ย ไม่ใช่กิ้งก่า! 555+

ทริค 4: เดินไปสักประมาณสักเกือบครึ่งทางก็จะมีป้ายบอกระยะทางที่เหลือ เช่น 2.9 ซึ่งหมายถึง อีก 2.9 กิโลเมตร นะก็จะถึง สวนพฤกษศาสตร์ ปีนัง แล้ว

หากมองเห็นลาดจอดรถ นั่นก็หมายถึงว่า ได้ถึงที่ สวนพฤกษศาสตร์ปีนัง แล้ว เย้ๆๆ
หยกไม่ค่อยได้ทำอะไรมากที่นี่ค่ะ นอกจากวิ่งหาห้องน้ำ แล้วหาที่นั่งกินขนม คือหิวมาก แต่ก็ยังหนีไม่พ้นเจ้าลิงแสม ซึ่งมาจากไหนไม่รู้ ล้อมเต็มหยกเลย เก็บขนม กับ ควักร่ม แทบไม่ทัน คือหิวมากนะ แบบวันนี้เดินเกือบ 20 กิโลเมตรได้ ไม่ว่าหยกจะเดินไปไหน เจ้าลิงแสมก็ตามกันเป็นฝูงเลย ด้วยความหิว เหนื่อย และกลัว จึงรีบออกจาก สวนพฤกษศาสตร์ ปีนัง เลยค่ะ อดเดินเล่นในสวนเพราะโมโหหิวเลยสินะ

ใครชอบเดินมั่ง มาแข่งกันมั๊ย หยกสู้ตายนะจะบอกให้

---