1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9
นี่เป็นบทความตอนที่ 6 เดินวันที่ 12 – 14 จาก Namrung ไป Shyala ต่อด้วยความงามสีฟ้าของ Birendra Lake ของซีรีย์บทความเทรคกิ้งเนปาล 20 วัน กับ Manaslu Circuit และ Tsum Valley เรื่องเล่าและประสบการณ์มันส์ๆ ที่นอกจากจะสนุกแล้ว ยังให้บทเรียนต่างๆ ที่สอนอะไรใหม่ๆให้มากมาย รวมทั้งการแก้ปัญหาเฉพาะหน้า หรือแม้กระทั่งความอดทน หรือ ความอึดที่ต้องมีอย่างมหาศาล ที่สำคัญก็คือความใจเย็น ทั้งยังสอดแทรก ทริคและเคล็ดลับ ข้อมูลการเดิน ระยะเวลา ระยะทาง รวมทั้งความสูงของแต่ละหมู่บ้าน ข้อควรระวัง และอื่นๆที่ควรรู้ ซึ่งหยกจะทำการแบ่งบทความออกเป็นรายวัน หรือ รายสองสามวันค่ะ โดยมีทั้งหมด 9 ตอน ทั้งนี้เพื่อนๆสามารถคลิ๊กตัวเลขที่กล่องสีเหลืองด้านบนเพื่อเลือกอ่านเป็นตอนๆได้เลยค่ะ ยังไงรอติดตามอ่านตอนต่อๆไปด้วยนะคะ
ทั้งนี้ หยกได้เขียนหนังสือ คู่มือเทรคกิ้งเนปาล Manaslu & Tsum ซึ่งสามารถถือได้ว่าเป็นคู่มือเทรคกิ้งเนปาลที่เป็นภาษาไทยเล่มแรกเลยก็ว่าได้นะคะ ซึ่งมีข้อมูลครบถ้วนตั้งแต่การเตรียมตัว เสื้อผ้า ของที่จำเป็น ข้อควรรู้ควรระวัง ทริคต่างๆ ประกัน การป้องกัน AMS ข้อมูลเส้นทางเดิน และรายละเอียดอื่นๆ อีกมากมายที่จะทำให้มีการเตรียมตัวที่พร้อมสุดๆ และสามารถเทรคได้อย่างสบายใจและได้ประสบการณ์ดีๆ ติดไม้ติดมือกลับมา หากเพื่อนๆ สนใจ สามารถคลิ๊กที่ลิ้งค์เพื่อสั่งซื้อหรืออีเมลมาหาหยกได้เลยค่ะ
ไม่เพียงเท่านั้น หยกยังได้เทรคบนเส้นทาง Poon Hill และ Mohare + Khopra และ Mardi Himal อีกด้วยนะคะ เพื่อนๆ สามารถอ่านเรื่องเล่าและประสบการณ์เทรคสนุกๆ ที่สอดแทรกข้อมูลต่างๆ ที่มีประโยชน์ได้ที่ลิ้งค์เหล่านี้เลยค่ะ
มองหาทริปลุยๆ มันส์ๆ + ไกด์หญิงคนไทย ? เนปาล? ทาจิกิสถาน? คีร์กีซสถาน? จอร์แดน? ศรีลังกา?
หยกจัดทริปแล้วค่ะ ปี 2565 สนใจทริปไหน คลิ๊กอ่านเพิ่มเติมที่ภาพได้เลยค่ะ ไปผจญภัยกัน!
Day 12 Shyala หมู่บ้านร้าง: Namrung – Shyala
พอวกกลับเข้ามาในเขต Manaslu Circuit ก็เดินขึ้นมาเรื่อยๆ ค่ะ วันนี้ก็เช่นกัน โดยจะไต่ระดับจาก Namrung 2,660 เมตร ไปที่ Shyala 3,520 เมตร พอสูงขึ้นๆความเหน็บหนาวก็เริ่มเข้ามาเยือนมากขึ้นๆ หิมาลัยก็ใกล้เข้ามามากขึ้นๆเช่นกัน วันนี้ต้องเดินผ่านหลายหมู่บ้านค่ะ เลยสบายหน่อย ไม่ต้องแบกน้ำเยอะๆในคราวเดียว ได้แวะบ่อยๆ เพื่อเติมน้ำ นั่งพัก และเข้าห้องน้ำ แทบจะทุกชั่วโมงเลยแหละค่ะ ซึ่งดีมากๆ เพราะวันนี้จะเป็นอีกวันที่ยาวนาน จะพักนานๆ ไม่ได้ แต่ได้พักบ่อยๆ พักแปปๆแทน แต่ก็นะ ในเมื่อพรุ่งนี้จะเป็น rest day วันแรก หลังจากลุยมา 12 วันถ้วน เลยมีแรงฮึดมากหน่อย แถมทางเดินก็เป็นทางราบค่ะ เลยเดินง่าย เดินสบายๆ เดินไปเรื่อยๆ ที่สำคัญคือไม่แดดด้วยค่ะ
หลังจาก Namrung ก็จะผ่าน Banjam ที่เริ่มเดินริมหน้าผาที่เป็นทางเดินกว้าง ราบชันขึ้นเรื่อยๆ เลยเดินค่อนข้างจะสบายหน่อยค่ะ ช่วงนี้อากาศก็จะเริ่มหนาวเย็นมากขึ้น พร้อมๆกับแดดที่แรงมากๆ โชคดีที่ออกกันเช้าหน่อย ตอนเดินแดดจ้าๆก็เลยอยู่ด้านหลังค่ะ แต่ก็ต้องระวังเรื่อง sun burn ให้มาก คือหยกใส่ขาสั้นเดินค่ะ ตอนนี้เลยได้ขาสองสี ระหว่างกางเกงและขอบถุงเท้าไปซะแล้ว
-Lho 3,180 เมตร-
สักพักก็ถึง Lho จุดพักทานอาหารเที่ยงในวันนี้ Lho เป็นอีกหมู่บ้านที่นักเทรคกิ้งนิยมหยุดพักค้างคืน ด้วยความที่เป็นหมู่บ้านที่ใหญ่ และเพื่อช่วยให้ร่างกายปรับตัวคุ้นชินกับสภาวะอากาศ ลดความเสี่ยงต่อการเกิดอาการ AMS แต่กลุ่มหยกตกลงกันไว้ว่าจะลุยต่อค่ะ เราค่อนข้างจะ acclimatized มาจาก Tsum Valley ที่ไปกันสูงเกือบ 4,000 เมตรเลยค่ะ อีกทั้งไม่มีใครมีอาการแย่ๆใดๆที่ไม่ควรไปต่อ เลยไม่มีปัญหากับการกระโดดไปที่ความสูงที่แตกต่างกันมากถึง 900 กว่าเมตรภายในหนึ่งวัน แต่หากใครไม่ได้เทรคใน Tsum Valley ก็พิจารณาพักทำการค้างคืนที่นี่นะคะ
นอกจากนี้แล้ว Lho ยังขึ้นขื่อเรื่องของ มันฝรั่ง ที่มีรสชาติดีมากๆ หยกเลยไม่รีรอที่จะสั่ง มันฝรั่ง ผัดไข่+ผัก มาลิ้มลองเป็นอาหารเที่ยง ซึ่งอร่อย หวาน เนื้อเนียน ละมุนลิ้นสมกับที่ขึ้นชื่อจริงๆ ที่สำคัญคือไม่มีกลิ่นดินค่ะ
Lho ยังเป็นหมู่บ้านสุดท้ายที่ปลูกแอปเปิ้ลได้ ในเขตที่สูงไปกว่านี้จะปลูกแอปเปิ้ลไม่ได้แล้วค่ะ ดังนั้นแล้วหยกจึงซื้อแอปเปิ้ลดองไว้สำหรับวันถัดๆไป (อ่านตอนที่ 5 Day 9 – 11 ทำไมต้องซื้อแอปเปิ้ล)
-ตุ่มน้ำใส เพื่อนร่วมเทรค-
วันนี้หยกได้ตุ่มน้ำใสที่ส้นเท้าเพิ่มมาอีกแล้วค่ะ 2 – 3 ตุ่มด้วยค่ะ ก็เล่นเดินขึ้นๆติดต่อกันมา 2 วันแล้ว แถมเดินมากกว่า 8 ชั่วโมงต่อวันอีกด้วย แต่พอนึกขึ้นมาได้ว่าพรุ่งนี้จะเป็นวันหยุด ไม่ต้องเดินแล้ว ใจหนึ่งก็ดีใจนะ อีกใจก็แอบงงค่ะ ก็เดินติดต่อกันมาตั้ง 12 วันแล้ว อยู่ๆต้องหยุดเดิน มันก็คงจะแปลกหน่อยๆสินะ
-ยิ่งสูง ออกซิเจนน้อย แต่เดินสบาย-
สิ่งที่หยกชอบมากๆเวลาเดินในเขตพื้นที่ๆสูงสักหน่อย ก็คืออากาศดี เย็นสบาย ไม่ร้อน เหงื่อเลยไม่ออก ไม่เหนียวตัวค่ะ ยกเว้นก็แต่บริเวณครีมกันแดดที่โป๊ะไว้
ทางเดินบริเวณนี้ไปยังคงเป็นทางราบ มีทั้งชันขึ้น และลาดลง ช่วงนี้เดินกลางแจ้งค่ะ แต่หากได้หยุดอยู่ใต้ร่มไม้ ก็จะหนาวเย็นขึ้นมาทันที เลยทำให้เดินได้อย่างสบายๆ ได้เรื่อยๆ ประมาณว่าอยากหยุดพักแต่ก็พักได้ไม่นาน เพราะมันหนาว ต้องรีบออกเดินก่อนที่ร่างกายจะเย็น
-เมื่อทางเดินมันสวย มันก็จะชิวมากหน่อย-
จากนั้นก็จะต้องเดินข้ามน้ำ โดยที่ทางเดินบริเวณนี้ไม่ค่อยชัดเจนสักเท่าไหร่ มีไม้เล็กๆ ทำคล้ายๆเป็นสะพานให้ข้ามลำธารข้างหน้า จากนั้นก็เดินลัดเลาะไปบนก้อนหินก้อนใหญ่ๆที่วางเรียงตัวสวยงามขนานลำธาร ช่วงนี้สนุกมากๆ เพราะต้องหาเทรลไปเองค่ะ ส่วนพี่ไกด์ลูกหาบเรานั้นก็เดินนำลิ่วๆไปแล้ว มองหารอยเท้าบ้าง หารอยไม้เท้าเดินป่าบ้าง ซึ่งมองดีๆ ก็จะเจอทางเดินให้ไปต่อค่ะ ซึ่งเป็นทางเดินร่มในป่ามอสที่เขียวขจี สวย ร่มรื่นสุดๆ จากนั้นก็เปลี่ยนเป็นทางเดินบันไดกว้างๆขั้นยาวๆ ท่ามกลางมอสที่เกาะเต็มลำต้นและก้อนหิน ไหนจะต้นไม้หลากสีที่กำลังผลัดใบ ทั้งเขียว เหลือง ส้ม และแดง สวยและฟินสุดๆ พร้อมกับลำธารน้ำใสๆ ไหลด้านข้างเกือบตลอดทางเดิน ได้ยินเสียงอันไพเราะของสายลมที่พัด เสียงใบไม้กระทบกัน เสียงน้ำไหล ไหนจะเสียงนกนานาชนิดพูดคุยทักทายกัน ได้สัมผัสธรรมชาติเต็มๆ เปลี่ยนอารมณ์การเดินอย่างฉับพลันเลยค่ะ คือชอบมากๆ เดินช้าๆชิวๆเลยสิคะทีนี้
โดยที่ระหว่างทางเดินอันงดงามและร่มรื่นนี้จนถึง Shyala นั้น มีแค่ร้านขายอาหารเล็กๆร้านเดียวค่ะ อยู่ติดริมลำธาร ท่ามกลางความเขียวของป่าในบริเวณนั้น บรรยากาศดี น่าพักจิบชาสุดๆ
-Shyala 3,520 เมตร-
Shyala เคยเป็นหมู่บ้านที่เคยใหญ่และเป็นจุดพักหลักของนักเทรคกิ้ง ด้วยวิว 360 องศาที่มีหิมาลัยรอบล้อมถึง 5 พีค แต่ด้วยเหตุการณ์แผ่นดินไหวในปี 2015 ทำให้ Shyala ถูกทำลายไปเยอะค่ะ ปัจจุบันจึงมีที่พักอยู่แค่ไม่กี่แห่ง โดยส่วนใหญ่ยังคงเป็นซากปรังหักพัง ซากตึกจากเหตุแผ่นดินไหวให้เห็นอยู่ทั่วไป แลดูคล้ายหมู่บ้านร้างไปซะแล้ว โดยชาวบ้านส่วนใหญ่ก็ได้อพยพไปอยู่ที่อื่นกันซะเกือบหมด ปัจจุบันนักเทรคกิ้งส่วนใหญ่จึงนิยมเดินผ่าน จากการค้างคืนที่ Lho แล้วเดินผ่าน Shyala เพื่อไปค้างที่ Samagaon กันค่ะ เพราะ Samagaon นั้นห่างจาก Shyala แค่ชั่วโมงกว่าๆเท่านั้นเอง
แต่พวกหยกเลือกที่จะพักที่นี่ อยากเห็นเจ้าหิมาลัยทั้ง 5 อีกอย่างคืออยากจะช่วยสนับสนุนชาวบ้านในหมู่บ้านนี้ ให้พอได้มีเงินหมุนเวียน ให้ได้เห็นว่ายังมีนักท่องเที่ยวมาพักที่หมู่บ้านเค้าอยู่นะ หยกค้างที่นี่ 2 คืนค่ะ เห็นนักท่องเที่ยวที่ค้างที่ Shyala รวมกลุ่มหยกแล้ว ก็แค่ 6 คนถ้วน
มาถึงที่นี่สักบ่ายสามได้ ยังพอมีแดดอยู่ค่ะ จึงรีบอาบน้ำ น้ำที่นี่เย็นจี๊ดมาก หนาวมากๆ ราดน้ำทีนี้เย็นสั่นขึ้นสมองเลยค่ะ แต่ก็เช่นเคย พออาบเสร็จก็จะสบาย สดชื่น และหายเหนื่อยทุกทีค่ะ แล้วก็ไม่รีรอที่จะทำการซักผ้า เพราะที่นี่อาจเป็นที่สุดท้ายที่จะได้ซักผ้าใน 5 วัน 7 วันข้างหน้านี้แล้ว
-ยังกับซักผ้ากับน้ำแข็ง-
การซักผ้าที่นี่เป็นอะไรที่ทรมานมากๆ มือแข็งชาไปหมด น้ำเย็นยังกับแช่อยู่ในน้ำแข็งเลยเชียวค่ะ กว่าจะซักผ้าเสร็จนี่คือมือแดงและชามากๆ จะบิดให้หมาดยิ่งทรมาน เพราะมือชาไปแล้ว
-edema บวมน้ำอีกแล้ว-
จำได้ไหมคะว่าที่ Mu Gompa ใน Tsum Valley หยกมีอาการบวมน้ำที่หน้า ที่บวมแบบตาเกือบจะปิดเลย มานี่หยกบวมที่ขาและน่องค่ะ บวมใหญ่มาก คือใส่กางเกงขาสั้นหลังอาบน้ำเสร็จ เนื้อที่ขานี้ล้นออกมานอกขอบกางเกง ส่วนกางเกงก็ตึงและแน่นมากๆ ดูใหญ่อย่างกับหยกมีสองขาในข้างเดียวเลยค่ะ เพื่อนร่วมทริปกังวลกันมาก ถามอาการหยกต่างๆนานา แต่โชคดีที่หยกไม่มีอาการอื่นใด ที่สัมพันธ์กับ AMS คือไม่ปวดหัว ไม่คลื่นไส้ ไม่แน่นหน้าอก พูดคุยรู้เรื่อง ไม่เหนื่อย ทานอาหารได้ นอนหลับ ปัสสาวะใส เลยให้หยกทานไอบูโฟรเฟนไป 2 เม็ด แล้วไปนอนยกขาให้สูงๆไว้ รอสังเกตอาการกันต่อไป
-ทำไมอาการบวมน้ำจึงน่ากลัว-
อาการบวมน้ำมันน่ากลัวตรงที่ หากไปบวมในปอดหรือสมองนั้นจะอันตรายมากๆ ถึงขั้นเสียชีวิตได้ภายในเวลาสั้นๆ แบบแค่ไม่กี่ชั่วโมงเลยค่ะ
ผ่านไป 4 – 5 ชั่วโมง อาการบวมลดลงไปนิดนึง โดยยังไม่มีอาการอื่นใดร่วมด้วย ซึ่งก็แลดูเป็นไปในทางที่ดีขึ้น
Day 13 Rest Day วันพักที่ไม่ได้พัก: Shyala
-วันพักของฉัน-
ตื่นมาเช้านี้ อาการบวมน้ำที่ต้นขาและน่องลดลงไปได้สัก 40% แล้วค่ะ มีผลที่น่าพอใจ แถมวันนี้เป็น rest day อีกด้วย แต่สิ่งที่แย่ของ rest day มี 2 ข้อ ก็คือ เพื่อนร่วมทริปคนนึงท้องเสียตลอดคืน และยังคงเข้าห้องน้ำไม่หยุดจนถึงเช้า ถึงแม้ความถี่ของการเข้าห้องน้ำจะห่างขึ้นแล้วก็ตาม แต่ก็หมดแรง ทั้งเหนื่อยและเพลียจากการที่เข้าห้องน้ำตลอดคืน เลยพลอยให้ไม่ได้นอนทั้งคืน รวมทั้งเพื่อนร่วมห้องอีกคนด้วยค่ะ โดยได้ทานยาปฏิชีวนะไปแล้ว คิดบวกก็คือ อย่างน้อยก็มาป่วยในวันหยุดเนอะ ไปพักเต็มๆ อย่างที่สองคือ อากาศค่ะ อากาศแย่มากๆ ท้องฟ้าปิดสนิท เมฆหมอกนี้เพียบ จึงมองไม่เห็นอะไรเลย 5 พีคที่ตั้งใจมาดู ดูท่าแล้วคงจะไม่ได้ยลโฉมแล้วล่ะค่ะ เจ้าของที่พักยังพูดปลอบใจว่าเดี๋ยวก็เห็นๆ หยกเลยเฝ้ารอดูที่ระเบียงหน้าห้องจนถึงเที่ยงกว่าๆ ก็แลดูจะไม่มีหวังใดๆ ทั้งลมก็ลม หนาวก็หนาว จึงกลับเข้าไปซุกตัวในถุงนอน ที่ซุกยังไง ใส่เสื้อผ้าหนาแค่ไหนก็ไม่อุ่น ไม่สบายตัวเลยจริงๆ เพราะห้องนอนมีช่องรอยต่อทั้งห้อง ลมเลยเข้าห้องทุกทิศทุกทางเลยค่ะ
-Royal Idea Cafe-
ช่างเป็น rest day วันพักที่พักจริงๆ เพื่อนก็มาป่วย วิวก็ไม่มีให้เห็น อากาศก็หนาว จะทำอะไร จะไปอยู่ที่ไหนก็ไม่สบายตัวไปซะหมด ห้องนอนก็มีรู มีช่องเต็มไปหมด ลมเข้าตลอดเวลา เลยหนาวมากๆ จะไปนั่งในห้องทานอาหารก็หนาวเช่นกัน เพราะมีช่องจากภายนอกเต็มไปหมด เยอะกว่าในห้องนอนซะอีก กว่าจะมีการก่อไฟให้ความอบอุ่นก็นู้นค่ะ ห้าโมงเย็นเลย จึงตัดสินใจเปลี่ยนที่พักค่ะ เมื่อคืนก็นอนแบบทรมาน ขนาดว่าหยกเป็นคนนอนง่ายแล้วนะคะเนี่ย บังนอนไม่หลับเลย คืนนี้ไม่เอาอีกแล้ว ทั้งเหนื่อย ทั้งเพลีย อากาศก็หนาวมากๆ ทั้งยังไม่มีมุมไหนในที่พักแห่งนี้ที่อุ่นเลย จะทำอะไรก็ไม่คล่องตัว แถมอาหารก็ไม่อร่อยอีกต่างหาก
-Mountain View Hotel-
ห้องพักใหม่ที่ได้ ดีกว่ามากๆค่ะ ห้องปิดมิดชิด ห้องทานอาหารก็ปิดมิดชิด ลมไม่เข้า เลยสั่งชานมร้อนๆ มาจิบเพิ่มความอบอุ่นให้ร่างกายสักหน่อย อาหารที่นี่ก็ทำอร่อยค่ะ เจ้าของก็เป็นมิตร ให้ความรู้สึกว่าได้พักที่บ้านพ่อแม่เพื่อนยังไงยังงั้น อบอุ่นดีค่ะ คืนนี้เลยได้นอนหลับอย่างสบาย
ขาหยกบวมน้อยลงค่ะ เหลือแค่ 25% ก็น่าจะกลับสู่ปกติแล้ว ส่วนอาการท้องเสียของเพื่อนก็ดีขึ้นค่ะ ไม่เข้าห้องน้ำแล้ว แต่เพลีย หมดแรง หลับไปตั้งแต่บ่าย ข้าวปลาไม่กิน หวังว่าพรุ่งนี้จะหายขาดและมีแรงเดินต่อ
Day 14 ไฮกิ้งไปชมความงามของทะเลสาบสีฟ้า Birendra Lake: Shyala – Samagaon
จาก Shyala เดินไป Samagaon นั้นใช่เวลาแค่ 1.5 ชั่วโมงเองค่ะ วันนี้เราพร้อมเพรียงออกเริ่มเดินก่อน 7 โมงเช้าอีกแล้ว เพื่อนหายแล้วค่ะ ไม่มีท้องเสียแล้ว มีแต่เพลียเท่านั้นเอง แต่พร้อมลุยกันมาก ถ้าเราไปถึงเร็ว เราก็จะมี rest day เพิ่มอีกวันไง
ยังไม่ทันจะ 9 โมงเช้า ก็ได้ที่พัก เก็บของเข้าห้องใน Samagaon กันเรียบร้อยค่ะ วันนี้อากาศยังไม่ค่อยดีเช่นเคย เมฆยังหนามาก แต่พอจะแอบเห็นหิมาลัยบ้างบางส่วน ภาวนาให้พรุ่งนี้อากาศดี ฟ้าแจ่มด้วยเทิด เพราะเราจะมี one day hiking ไป Manaslu Base Camp ไปเยี่ยมคุณ Manaslu ที่สูงถึง 8,183 เมตรกันค่ะ
มองหาทริปลุยๆ มันส์ๆ + ไกด์หญิงคนไทย ? เนปาล? ทาจิกิสถาน? คีร์กีซสถาน? จอร์แดน? ศรีลังกา?
หยกจัดทริปแล้วค่ะ ปี 2565 สนใจทริปไหน คลิ๊กอ่านเพิ่มเติมที่ภาพได้เลยค่ะ ไปผจญภัยกัน!
-Samagaon หรือ Sama 3,520 เมตร-
Samagaon หรือที่รู้จักกันสั้นๆว่า Sama เป็นหมู่บ้านที่ยาวและใหญ่ โดยแบ่งเป็นเขตพักอาศัยจะอยู่ในโซนแรก ส่วนโซนที่สองจึงจะมีที่พักสำหรับนักเทรคกิ้งค่ะ โดยมีที่พักให้เลือกมากมายเป็นสิบๆที่เลย ที่ Sama นี้ หยกเจอนักเทรคกิ้งมากมาย ที่เดาว่าคงพักกันที่ Lho แน่เลยค่ะ มากขนาดที่ว่า ที่พักหลายแห่งนั้นเต็ม
หลังจากมีประสบการณ์เรื่องที่พักที่ Shyala จากนี้ไป สิ่งที่ต้องพิจารณาในการเลือกที่พัก โดยเฉพาะที่พักในเขตที่สูงที่มีอากาศหนาวมากๆ นั่นก็คือ ตรวจสอบห้องนอนว่ามีรูมีช่องไหม ห้องทานอาหารมีฮีทเตอร์ให้ความอบอุ่นหรือเปล่า ถ้ามี แล้วจะเปิดไหม เปิดตอนไหน ซึ่งหยกได้ที่พักที่ 8163 Hotel & Lodge ค่ะ
หลังทานอาหารเที่ยงเสร็จ พวกเราก็ตกลงกันจะเดินไป Birendra Lake เพื่อไปชมทะเลสาบสีฟ้า และเพื่อทำตัวให้กระฉับกระเฉง หลังจาก rest day อันเปื่อยๆ และขี้เกียจเมื่อวาน โดยใช้เวลาเดินไม่นาน ก็ถึง Birendra Lake ค่ะ สีฟ้า สวยงามจริงๆ หากฟ้าใสคงจะสวยกว่านี้มากๆ ทั้งยังมี Manaslu เป็นพื้นหลัง และยังมองเห็นเทรลที่จะต้องเดินในวันพรุ่งนี้อีกด้วยค่ะ
-เมื่อ คุณแปรงสีฟัน ทักทาย คุณดาวที่เต็มฟ้า-
ช่วงเวลาแปรงฟันเป็นอะไรที่หยกชอบมากค่ะ เพราะการที่ได้ออกไปแปรงฟันกลางแจ้ง ได้เห็นดาวเต็มฟ้า ด้วยความมืดมิดของภูเขา ที่ไม่มีไฟฟ้าให้ความสว่างไสว จึงมองเห็นดาวได้เต็มๆ คืนนี้ก็เช่นกัน ถึงแม้ฟ้าจะปิดในช่วงกลางวัน แต่หากกลางคืนฟ้าเปิด และมีดาวเยอะขนาดนี้แล้ว คืนนี้ก็นอนฝันดี รอฟ้าแจ่มๆใสๆของวันพรุ่งนี้กับคุณ Manaslu เขาสองแฉกงามๆได้เลยค่ะ คืนนี้คงนอนหลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์
ติดตามบทความเทรคกิ้งเนปาลซีรีย์ 20 วัน กับ Manaslu Circuit และ Tsum Valley เรื่องเล่าและประสบการณ์มันส์ๆ ที่สอดแทรก ทริคและเคล็ดลับ ข้อมูลการเดิน ระยะเวลา ระยะทาง รวมทั้งความสูงของแต่ละหมู่บ้าน ข้อควรระวัง และอื่นๆที่ควรรู้ ตอนต่อไป ตอนที่ 7 Day 15 ไฮกิ้งไป Manaslu Base Camp ได้ที่นี่ค่ะ
มีข้อสงสัย คำถาม หรือ อยากแชร์เรื่องเที่ยว คอมเม้นต์ที่ช่องนี้ได้เลยค่ะ