Mardi Himal Trek ชวนไปสัมผัส Macchhapuchhre อย่างใกล้ชิด เห็นยอดหางปลา 2 แฉกชัดเจน (4)

บทความนี้เป็นตอนที่ 4 Mardi HImal Trek ของซีรี่ย์เทรคกิ้ง Mohare + Khopra + Mardi Himal นะคะ ซึ่งเทรคกิ้งครั้งนี้หยกเดินทั้งหมด 13 วัน ดังนั้นแล้วบทความนี้จะเป็นซีรี่ย์ที่มีทั้งหมด 4 ตอนค่ะ ซึ่งตอนนี้มีจุดเด่นอยู่ที่ Mardi HImal ค่ะ ซึ่งเส้นทาง Mardi HImal Trek นี้กำลังเป็นที่ฮิตมากๆ เพราะทางเดินสวย เดินบนสันเขา  ในป่าโบราณ เดินไม่ยาก วิวอลังการ เห็น Macchhapuchhre ในมุม 2 แฉกชัดๆ ที่มองเห็นไม่ได้ง่ายๆ ทั้งใช้เวลาเดินสั้นๆ แค่ 5 – 6 วัน เท่านั้นเอง โดยมีจุดเด่นๆ อยู่ที่ จุดชมวิวที่สูงประมาณ 4,200 เมตร และ Mardi Himal Base Camp ซึ่งหยกไม่ได้ไป เพราะทางเดินปิด เหตุจากหิมะยังคงสูงมากค่ะ แต่ ตุลาคม – พฤศจิกายนนี้ จะไปแก้มือค่ะ ไปเทรคด้วยกันได้นะคะ

ทั้งนี้ หากใครกำลังมองหาเส้นทางเดินสั้นๆ 3 – 5 วัน คงไม่มีใครไม่รู้จัก Ghorepani Poon Hill นะคะ แต่หากใครกำลังมองหาเส้นทางที่ท้าทายๆ นี่เลยค่ะ Manaslu Circuit & Tsum Valley กับการเดิน 20 – 22 วัน ที่รับรองได้ว่าสวย สนุก และมันส์แน่ๆ ค่ะ

High Camp ของ Mardi Himal ค่ะ

เมื่อท้องฟ้าปิด แต่ Macchhapuchhre ก็ไม่ทำให้คุณผิดหวัง

มองหาทริปลุยๆ มันส์ๆ ? เนปาล? ทาจิกิสถาน? คีร์กีซสถาน? หยกจัดทริปค่ะ

สนใจทริปไหน คลิ๊กอ่านเพิ่มเติมที่ภาพได้เลยค่ะ ไปผจญภัยกัน!

ไม่พูดพร่ำทำเพลงแล้ว ไปชมความงามของยอดหางปลา Macchhapuchhre แบบใกล้ชิด แบบชัดๆ กันเลยค่ะ

Day 11: Low Camp 2,976 m – High Camp 3,525 m

ไฮไลท์สิ่งที่ได้เห็นในวันนี้

ทางเดินจาก Middle Camp – ทางเดินสันเขา ทางเดินสวย เดินสนุก และวิวของ Annapurna, Hiunchuli และ Macchhapuchhre

ทางเดินสวย ร่มรื่น เดินสนุก

หลังคาฟ้าๆ คือ Middle Camp ค่ะ

พอสายสักหน่อย หมอกก็หนา

แนะนำก่อนเลยค่ะ ว่าหากใครมีแรงเดินต่อจาก Low Camp โดยเดินแค่ประมาณ 30 นาที ลองแพลนมานอนค้างที่ Badal Danda นะคะ ที่นี่มีที่พัก 1 แห่งถ้วน เพราะที่นี่นั้นตั้งอยู่บนพาสค่ะ เลยมีวิวดีมากๆ ทั้งยังมีการตกแต่งที่น่าอยู่ มีโต๊ะเก้าอี้ไว้ทานอาหารนั่งชมวิวหิมาลัย (หากฟ้าเปิด) เลยทำให้มีบรรยากาศดีสุดๆ ทั้งยังไม่ค่อยมีคนรู้ และไม่ได้มีระบุไว้ในแผนที่อีกด้วยค่ะ เสียดายมากๆ ค่ะ ถ้าหยกรู้นะ หยกจะเลือกมาพักที่นี่แน่นอนค่ะ

Annapurna South กับ Hiunchuli ค่ะ วิวอลังมากๆ ค่ะ ใกล้ชิดหิมาลัยสุดๆ

ทางเดินจาก Middle Camp มาก็เริ่มเดินตามสันเขาแล้วค่ะ

ทางเดินวันนี้ไม่ยากค่ะ ไม่ชันมากด้วย โดยเป็นแบบลาดขึ้นนิดๆ ช่วงแรกจะเดินวนขึ้นในป่าจึงร่มรื่นและเขียวขจีมากๆ มีมอสเต็มไปหมด ทั้งยังมีดอกไม้เล็กๆ สีม่วงที่เกิดเหนือดินมากมายสวยงามสุดๆ เลยค่ะ อากาศที่หนาวเย็นเริ่มอุ่นขึ้นหลังจากเริ่มเดินไปได้สักพัก จนต้องหยุดถอดเสื้อกันลม หมวกไหมพรม และถุงมือออก เพื่อที่จะได้เดินสบายขึ้น ไม่นานก็ถึง Badal Danda ที่มีที่พักที่น่าพักและบรรยากาศดีมากๆ จนอยากที่จะย้อนเวลากลับไปเมื่อวาน แล้วมาค้างคืนที่นี่แทนที่ Low Camp

มีลมอยู่เรื่อยๆ พัดมาแล้วก็พัดไป ให้ได้ยลโฉมความงามของหิมาลัยเป็นพักๆ

จากนั้นก็เดินวนเข้าป่าไปอีกรอบ ก่อนจะวนออกมาแล้วก็เจอกับ Middle Camp ที่บรรยากาศดีและน่าอยู่กว่า Forest Camp และ Low Camp มากมายเลยค่ะ จากนี้ไปจะเป็นทางเดินกลางแจ้งจนถึง High Camp เลยค่ะ โดยที่ทางเดินสนุกและท้าทายขึ้น ทั้งวิวก็สวยมากขึ้นอีกด้วย จะมีทั้งเดินริมผา เดินบนทางเดินกึ่งๆ สันเขาที่ค่อนข้างกว้าง และเดินขึ้นกึ่งๆ ปีนก้อนหินชันขึ้นไปช้วงสั้นๆ หยกออกเดินตั้งแต่ 7.15 น. ค่ะ แต่วันนี้ท่องฟ้าไม่เป็นใจ เมฆหมอกหนา ลอยไปมา มองเห็นวิวเป็นครั้งคราว โชคดีช่วงที่เดินเลย Middle Camp ฟ้าเปิดค่ะ เลยได้รับการทักทายจาก Annapurna อย่างใกล้ชิด กับฟ้าสีฟ้าใส ตัดกับวิวรอบๆ ทางเดินที่ยังคงปกคลุมด้วยหิมะสีขาว สลับกับต้นหญ้าสีน้ำตาล ทั้งหมอกขาวๆ ที่ลอยไปมา  สวยงามสุดๆ เลยค่ะ แต่จะหยุดเพลินกับวิวนานๆ ก็ไม่ได้ เพราะอากาศช่วงสายบนที่สูงอาจจะแย่ได้ ทั้งยังไม่มีที่พัก (เนื่องจากเหตุการณ์พายุหิมะถล่ม ABC ทำให้หลายที่พักถูกทำลาย และทางเดินยังปกคลุมไปด้วยหิมะสูงเท่าหลังคาบ้าน ABC เลยปิดค่ะ เทรคเกอร์ส่วนมากที่วางแผนจะไปเทรคที่ ABC เลยเปลี่ยนแผนมาเทรคเส้นนี้แทน เพราะอยู่ในเขตเดียวกัน ทำให้ที่พักเต็มแบบไม่น่าเชื่อ) เลยต้องกลั้นใจเดินต่อค่ะ

ชอบทางเดินตรงนี้มากค่ะ

ซึ่งแน่นอนว่ายังมีทางเดินช่วงสั้นๆ ที่ถูกปกคลุมด้วยหิมะ แต่เดินไม่ยากค่ะ เพราะทางเดินหิมะที่เป็นน้ำแข็งแบบอัดแน่นนั้นถูกปกคลุมด้วยดินอีกที คล้ายกับมีคนเอาดินมาโปรยไว้ให้งานต่อการเดิน พอพ้นช่วงหิมะ ก็เดินอ้อมเขาสบายๆ วิวหมอกขาวๆ ลอยไปลอยมางามๆ สวยฟินดีเหมือนกัน ซึ่งหากอากาศดี ฟ้าเปิด วิวที่เห็นคงจะสวยไปอีกแบบค่ะ เดินวนๆ เพลินๆ สักพัก High Camp ก็อยู่ข้างหน้าแล้วค่ะ

เส้นทางนี้คนน้อยมากค่ะ น้อยขนาดที่ว่านานๆ จะเดินสวยเทรคเกอร์ท่านอื่นๆ

อากาศที่ High Camp แย่มากๆ แย่มาตั้งแต่ช่วงสายๆ แล้วค่ะ โชคดีที่หยกออกเดินตั้งแต่เช้า เลยพอได้เห็นวิวหิมาลัย เห็นฟ้าใสๆ ระหว่างเดินบ้าง พอช่วงใกล้ถึงสัก 8 โมงกว่าๆ ฟ้าก็เริ่มปิด เมฆหนา ขาวไปหมดเลยค่ะ พอหลังเที่ยงก็เริ่มมีหิมะตก ลมแรงซะด้วย อากาศเลยหนาวมากๆ หยกนั่งหน้าเตาอุ่นๆ ในห้องทานอาหาร เสียงหิมะตกลงบนหลังคานี่ตอนแรกคิดว่าเค้าทำป๊อปคอร์นเลยค่ะ แล้วหิมะก็ตกๆ หยุดๆ หนักบ้างเบาบ้าง อยู่หลายรอบ แล้วก็สลับกับฝนที่ตกหนัก ทั้งฟ้าร้องฟ้าแลบ เกือบจะตลอดช่วงบ่าย มาหยุดก็ตอนบ่ายสี่กว่าๆ ค่ะ ให้ฟ้าได้ใส ให้แดดได้ออกมาบ้าง ทำให้ห้องทานอาหารสว่างขึ้นมาทันที จนเทรคเกอร์ที่นั่งหนาวในห้องทานอาหารรีบกรูกันออกมารับความอุ่นและชมวิวยอดเขา Annapurna ที่ออกมาเผยโฉมให้ได้ยล แต่ความงามของแสงแดดนั้นอยู่ไม่นานค่ะ สักพักฟ้าก็ปิด ให้ได้เป็นที่กังขาระหว่างเทรคเกอร์ว่าพรุ่งนี้เช้า ฟ้าจะเปิดให้ได้ขึ้นไปที่จุดชมวิวไหมน้า แต่ที่รู้แน่ๆ คือคืนนี้หนาวมากๆ ค่ะ

Hiunchuli ค่ะ

นี่ High Camp ค่ะ

เข้าที่พักปุ๊ป สักพักพายุก็เข้าค่ะ ขาวไปหมด หนาวมากด้วยค่ะ

Day 12: High Camp 3,525 m – Pothana 1,890 m

ไฮไลท์สิ่งที่ได้เห็นในวันนี้

ทางเดินจาก Forest Camp ไปจนถึง Pitam Deurali เป็นทางเดินร่มรื่น ชื้น สวยงามไปด้วยความเขียวของมอส และเฟิร์น

Pothana 1,890 m – Macchhapuchhre

มีความงามอันลีกลับ

เห็นแค่ยอดก็รู้แล้วว่าคืออะไร Macchhapuchhre พระเอกของ Mardi Himal Trek ค่ะ

Tea Shop Rhododendron ร้านอาหารเล็กๆ ที่อยู่ห่างจาก Forest Camp แค่ประมาณเกือบชั่วโมง กับบรรยากาศรอบๆ ที่เต็มไปด้วยต้นไม้และมอสเขียวขจีไปหมด เลยดูชิวๆ สบายๆ และเงียบสงบดีค่ะ ที่นี่ไม่มีที่พักให้บริการนะคะ

เมื่อวานพายุเข้าตั้งแต่สายๆ ยาวไปทั้งคืน ทางเดินจึงปกคลุมไปด้วยหิมะใหม่ๆ เต็มไปหมด

หยกตั้งนาฬิกาปลุกไว้ประมาณตีสี่สี่สิบค่ะ แต่ก่อนที่นาฬิกาจะดังไม่ถึง 5 นาที ก็มีเสียงฟ้าร้องปลุกมาก่อนเลยค่ะ ได้ตื่นเต็มๆ ตาเลยค่ะ รู้แน่ๆ ว่าเช้านี้ฟ้าปิดแน่นอน ไม่ได้ขึ้นไปที่จุดชมวิวแน่ๆ แล้วสักพักเสียงนาฬิกาก็ดัง ที่หยกนั้นตื่นอยู่ก่อนแล้วจากเสียงฟ้าร้อง แต่ด้วยความหนาวจึงยังคงนอนขดอยู่ในถุงนอน ในสมองก็คิดๆๆ ว่าเอาไงดีน้าวันนี้ แต่แล้วก็ยังคาใจเรื่องสภาพอากาศ เลยลุกออกไปข้างนอก เพื่อไปดูสภาพท้องฟ้าให้เห็นกับตาดีกว่า แล้วค่อยมาตัดสินใจว่าเอาไงดี แล้วท้องฟ้าก็ปิด ขาวจั๊ว ดั่งสัญญาณล่วงหน้าของฟ้าที่ร้องเตือน เช้านี้อากาศแย่มากค่ะ เทรคเกอร์เกือบทุกคนยังคงเดินวนเวียนๆ อยู่หน้าที่พักของตัวเอง และพูดคุยกันว่าเอาไงดี จะเดินไปจุดชมวิวกันดีไหม คือฟ้าเกือบครึ่งหนึ่งขาวมากๆ แต่ Macchhapuchhre ก็โผล่ออกมานอกหมอกขาวๆ มาให้ได้ยลโฉม โดยที่บริเวณทางเดินไปจุดชมวิวส่วนต้นๆ นั้นก็ไม่มีเมฆหมอกปกคลุม ถึงแม้ท้องฟ้าจะยังขาวโพนอยู่ก็ตาม (จากที่เมื่อเช้าๆ นั้นขาวมืดไปทั่วทั้งฟ้า) ส่วนอีกซีก(ฝั่งทาง Low Camp) นั้นก็เมฆดำเชียวค่ะ ท้ายที่สุดเทรคเกอร์บางส่วนก็ตัดสินใจเดินไปทางจุดชมวิวเพราะบริเวณนั้นไม่มีเมฆหมอกปกคลุม แต่ก็คุยกันว่าคงไม่ไปถึงจุดชมวิวหรอก เพราะหากเกิดฟ้าปิดอีกครั้ง จะกลับลงมาไม่ทัน แล้วคงจะอันตรายแย่ ประกอบกับทางเดินทั้งหมดนั้นยังปกคลุมไปด้วยหิมะ เลยกะจะแค่เดินขึ้นไปให้สูงสุดเท่าที่ทำได้ เพราะหลายๆ คนก็ไม่ได้มี microspikes หรือ crampons มาด้วย

เช้านี้ฟ้ายังคงปิดค่ะ แต่โชคดีที่ยังมองเห็น Macchhapuchhre แต่ไม่รู้ว่าจะได้เห็นนานไหม เพราะลมแรงนิดๆ ค่ะ

ส่วนหยกนั้นเห็นฟ้าขาวๆ เมฆหนาๆ แน่นๆ แล้ว ก็ตัดสินใจไม่ไปค่ะ สบายใจกว่า เลยรีบแพ็คของแล้วเดินลง เพราะหากข้างบนที่สูงแบบนี้อากาศแย่ หิมะตก ข้างล่างก็มีความเป็นไปได้ที่ฝนจะตกและ/หรือลูกเห็บตก ทั้งวันนี้วางแผนไว้ว่าจะเดินลงไปยาวเลยค่ะ พรุ่งนี้จะได้ขึ้นรถจาก Phedi กลับเข้า Pokhara

อากาศหนาวมากๆ ค่ะ ทั้งลมก็แรงมากๆ ด้วย แต่หยกก็กลั้นใจไม่ใส่เสื้อกันหนาวขนเป็ด แต่ใส่เสื้อกันลมแทน อย่างน้อยก็ช่วยบั่นทอนความหนาวไปได้บ้าง แล้วตามด้วยเสื้อกันฝนและกางเกงกันฝน เกิดหิมะหรือฝนตกระหว่างทาง จะได้ไม่ทำให้เปียกและหนาวยิ่งไปอีก หยกออกเริ่มเดินตั้งแต่ 06.50 น. ทางเดินนั้นคงไม่ต้องบอกว่าได้ปกคลุมไปด้วยหิมะใหม่ๆ ที่พึ่งจะตกเมื่อตอนกลางคืน ที่ค่อนข้างลื่น หยกลื่นไปหนึ่งทีหลังจากที่ออกเริ่มเดินได้แค่ไม่กี่นาที คือพึ่งจะพ้นที่พักมาได้สักพักเท่านั้นเอง ส่วนลูกหาบนั้นจากที่เดินคล่องสุดๆ ก็เดินอย่างช้าๆ ระวังสุดๆ เพราะทางเดินช่วงแรกนี่เดินกันริมผาค่ะ หยกจึงรีบหยิบ microspikes มาใส่ทันที ซึ่งช่วยได้มากค่ะ เดินได้คล่องสุดๆ ไม่ลื่นเลย จึงเดินได้เร็วขึ้น และยิ่งต้องเดินเร็วขึ้นไปอีก เพราะลมหนาวที่พัดแรงสุดๆ เดินๆ ไปก็หันหลังไปมองอยู่บ่อยๆ ท้องฟ้ายังคงเป็นสีขาว เมฆยังคงหนา แต่ Macchhapuchhre ยังคงโผล่มาให้เห็นท่ามกลางพื้นหลังที่ขาวจั๊ว แต่พอ 07.40 น. ทั้งเมฆและหมอกขาวๆ ก็เริ่มเคลื่อนมาปกคลุมยอดเขาหางปลาสองแฉกงามๆ ยอดนี้ซะแล้วค่ะ

แล้วก็เห็นได้ไม่นาน เพราะหลังจากนี้ไม่กี่นาที ฟ้าก็ปิดแบบจริงจัง

แล้วก็ถึงเวลาที่ต้องถอด microspikes แล้ว เพราะทางเดินนั้นไม่มีหิมะปกคลุมแล้วค่ะ ตั้งแต่บริเวณที่พักที่อยู่ระหว่าง High Camp กับ Middle Camp ที่ชื่อ Panoramic Guesthouse & Restaurant ที่น่ามาพักค้างคืนมากๆ เพราะหากฟ้าเปิดแล้วที่นี่จะเห็นวิวหิมาลัยแบบพาโนรามาที่งดงามมากๆ เลยค่ะ

จากฝนฟ้าถล่มเมื่อวาน ทางเดินในป่าช่วงนี้จึงเปียกแฉะและค่อนข้างลื่นใช่เล่นเลยค่ะ ดีที่ทางเดินไม่ได้ลาดชันมาก เดินเพลินๆ สักพักก็ผ่าน Middle Camp แล้วอีกแปปก็ถึง Badal Danda ที่ๆ หยกอยากจะค้างคืนที่สุด จึงแวะถอดเสื้อกันลม เสื้อกันฝน และกางเกงกันฝนออก เพราะร้อนสุดๆ เลยค่ะ และสั่งชานมมาดื่ม และกินบรรยากาศก่อนจะลงไปต่ำกว่านี้ ถึงแม้ตอนนี้จะไม่มีวิวให้เห็นก็ตาม เพราะฟ้าปิดจริงจังมากค่ะ แต่ก็มองเห็น Middle Camp, Panoramic Guesthouse & Restaurant และ ทางเดินส่วนต้นที่เดินไปยัง High Camp

แล้วก็ไม่รอช้า รีบออกเดินต่อค่ะ เดินเพลินๆ ลื่นๆ แฉะๆ ไถลไป 2 – 3 ที ลื่นก้นจ้ำเบ้าไปหนึ่งทีให้ได้มีตราประทับโคลนเพื่อเป็นของที่ระลึก แล้วก็ถึงที่ Low Camp อย่างทันใด รีบวางกระเป๋าแล้วตรวจสภาพความเปรอะทันที หันไปมองพี่ลูกหาบที่พูดภาษาอังกฤษไม่ค่อยได้ แกหัวเราะใหญ่ แล้วก็หันหลังโชว์อย่างไม่อายว่าแกก็ก้นจ้ำเบ้าเหมือนกัน สนุกสนานกันใหญ่เลยค่ะ แต่แล้วเราก็ไม่รีรอ รีบออกเดินต่อทันที เพราะท้องฟ้าแลดูไม่เป็นมิตรเลย เดินระวังๆ วนๆ ลงๆ ลื่นๆ ซึ่งก็สวนกับเทรคเกอร์ที่ทยอยเดินขึ้นค่อนข้างเยอะเลยค่ะ

Forest Camp แล้วค่ะ หลังจากหลบฝนที่ตกหนักไปเกือบชั่วโมง

ทางลงไป Forest Camp นั้นไม่ค่อยแฉะค่ะ เดินเร็วๆ เพลินๆ แข่งกับเมฆดำที่เริ่มลอยมา กับหมอกขาวที่เริ่มคลุ้ง พอเริ่มมองเห็นหลังคาที่พักใน Forest Camp ฝนก็ลงเม็ดพอดีเลยค่ะ พอเดินต่อได้สักพัก ฝนก็ตกหนักขึ้นจนต้องหยุดเพื่อเอาผ้ากันฝนคลุมกระเป๋า แล้วก็รับจ้ำต่อ ซึ่งพอถึง Forest Camp เท่านั้นแหละ ฝนกระหน่ำเลยค่า แทบจะวิ่งเข้าร้านอาหารไม่ทัน ระหว่างที่รอฝนให้ตกน้อยลง คือหากจะรอให้ฝนหยุดตกเลยนี่ถ้าจะเป็นไปไม่ได้ค่ะ เพราะเมฆดำและฟ้าปิดมากๆ แบบที่ประมาณการณ์ได้ว่าอากาศคงจะแย่ทั้งวัน เลยยืดเส้น ยืดกล้ามเนื้อ เพื่อให้กล้ามเนื้อไม่เจ็บปวดจากการเดินลงรวดเดียวแบบยาวๆ (ซึ่งช่วยได้เยอะเลยนะคะ สังเกตได้จากการเดินขึ้นลงบันไดที่พัก กรณีที่พักชั้นสองขึ้นไป นั้นเดินได้อย่างสบาย ไม่มีปัญหาเลยค่ะ เมื่อเทียบกับในอดีตที่ไม่เคยยืดเส้นหลังเดินเลย) พร้อมกับสั่งชานมร้อนกับขนมปังทิเบตมาทานเพื่อความอบอุ่นและรองท้องเบาๆ ก่อนอาหารเที่ยง เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ 40 – 50 นาทีเห็นจะได้ ฝนยังคงตกแต่แบบปรอยๆ หยกก็ไม่รีรอค่ะ ใส่เสื้อกันฝน จัดกระเป๋าดีๆ แล้วออกเดินต่อทันที

ทางเดินจากนี้ไปสวยและมีเอกลักษณ์มากค่ะ ยิ่งฝนตกปรอยๆ หมอกลงเบาๆ ฟินเบาๆ เลยค่ะ

เมื่อเดินออกจาก Forest Camp มาสักหนึ่งนาทีก็ให้เดินตรงไปนะคะ (ไม่ต้องเดินลงไปทางขวาซึ่งเป็นทางเดิมที่เดินมาจาก Landruk) ซึ่งทางเดินจากนี้ไปจนถึง Pitam Deurali นั้นสวยมากๆ ซึ่งใช้เวลาประมาณ 3 ชั่วโมง โดยระหว่างทางประมาณ 1 ชั่วโมงจาก Forest Camp จะมีร้าน tea shop เล็กๆ ร้านเดียวเท่านั้น ซึ่งมีอาหารให้บริการนะคะ เหมาะเป็นจุดทานอาหารกลางวันมากๆ เพราะเงียบสงบ ร่มรื่น ตั้งอยู่แบบโดดเดี่ยวท่ามกลางความเขียวขจีของป่าไม้ ทั้งวันนี้ฝนตกเบาๆ และมีหมอกขาวคลุ้งๆ ลอยไปมา บรรยากาศดีสุดๆ เลยค่ะ เสียดายที่หยกไม่ได้หยุดทานอาหารเที่ยงที่นี่ เพราะหยกมาถึงที่นี่ตอน 12.40 น. ซึ่งเป็นเวลาอาหารกลางวันพอดี เลยมีเทรคเกอร์ที่ทั้งรออาหารและหลบฝนเลยต้องรออาหารอยู่หลายกลุ่ม การจะรออาหารคงจะใช้เวลานาน ทั้งฝนก็ยังคงตกไม่มีวี่แววว่าจะหยุด หยกก็เกรงว่าทางเดินจะยิ่งลื่นไปใหญ่ เลยรีบออกเดินต่อดีกว่า ฮึดต่ออีกสัก 2 ชั่วโมงก็คงจะถึงที่พักแล้ว ค่อยพักยาวทีเดียวแล้วทานอาหารที่นั่นเลยดีกว่า ว่าแล้วก็ออกเดินต่อ พร้อมกับหยิบ energy bar ขึ้นมารองท้อง และยื่นให้พี่รามหนึ่งอัน แกยิ้มให้หนึ่งที เป็นอันว่ารู้กันว่า รีบเดินนะ ถึงที่พักแล้วจะได้ทานข้าวกัน

เจอน้องควายน้อยด้วยค่ะ

ทางเดินยังคงร่มรื่น เดินในร่ม ลาดบ้าง ชันบ้าง แต่แค่ช่วงสั้นๆ 3 – 5 ก้าวสลับกันไป ให้พอได้เดินแบบไม่น่าเบื่อ ให้ได้มีรสชาติของความสนุกปนบ้าง บริเวณนี้ความเขียวขจีลดลง โดยในส่วนของต้นไม้เล็กๆ ต้นต่ำๆ ที่ติดกับดินนั้นแทบจะไม่มีให้เห็น ไม่ใช่ว่าความสมบูรณ์น้อยลงหรอกนะคะ แต่เพราะใกล้หมู่บ้านค่ะ หมู่บ้านที่มีการเลี้ยงแกะ ซึ่งต้นไม้เหล่านี้เป็นอาหารรสเลิศชั้นดี หยกเดินผ่านน้องแกะตัวอ้วนๆ สมบูรณ์ๆ มีเขาอันใหญ่งอนๆ สวยๆ อยู่ 2 กลุ่มใหญ่ๆ ที่กำลังเมามันส์กับการทานผักสดๆ กรอบๆ อย่างเอร็ดอร่อยเลยแหละค่ะ

จากนั้นทางเดินป่าเขียวร่มรื่น ก็เริ่มมีสีสันมากขึ้น

สักพักลูกเห็นก็ตกค่ะ เม็ดเล็กสวยงาม เสียงตกลงกระทบดินกระทบต้นไม้เพราะดีค่ะ เพลินๆ แต่สักพักเม็ดใหญ่ขึ้น ตกใส่มือใส่หัวนี่ก็แอบเจ็บเบาๆ นะคะ แต่ก็ตกได้ไม่นานค่ะ โดยตกๆ หยุดๆ อยู่ 3 รอบ ให้ได้เปลี่ยนบรรยากาศ ไม่นานนักทางเดินก็ราบเลียบ แล้วก็มองเห็นหลังคาน้ำเงินๆ ไกลๆ พี่ลูกหาบรีบชี้บอกว่านั่นคือ Pitam Deurali แล้วก็รีบจ้ำกันเลยค่ะ

Pitam Deurali สูง 2,100 เมตร มีที่พักอยู่ 2 แห่ง ที่มีราคาแพงมากค่ะ คือ ห้องละ 700 rs แพงกว่า High Camp ที่สูง 3,525 เมตรอีก ที่พักเป็นตึกปูนสูง 3 ชั้น ที่ไม่มีบรรยากาศของความเป็น tea house แบบดั้งเดิม ดูเป็นการค้ามากๆ ทั้งเจ้าของก็ดูไม่เป็นมิตร หยกเลยตัดสินใจเดินต่อไปที่ Pothana ซึ่งน่าจะใช้เวลาประมาณ 30 – 40 นาทีก็ถึง อยู่กันมาหลายวัน พี่ลูกหาบดูจะเข้าใจว่าหยกเที่ยวสไตล์ไหน พอบอกแกว่าห้อง 700 rs  ไปต่อเถอะ แกก็อมยิ้มปนหัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า ok ok Pothana พร้อมกับแบกกระเป๋าขึ้นแล้วเดินต่ออย่างอารมณ์ดีสุดๆ หยกเลยหันไปตบไหล่พี่แกหนึ่งทีแล้วบอกขอโทษๆ แกก็ยิ้มหวาน น่ารักที่สุด

เดินมาได้สักพัก ก็เจอทางเดินบันไดที่ลาดลงๆ บันไดที่เดินง่าย ไม่ชันเกินไป เดินเรื่อยๆ เหนื่อยๆ และรีบๆ เพราะหิว ทั้งยังตัวยังคงเปียกชื้นจากฝนและลูกเห็บ เมื่อถึง Pothana รู้สึกว่าบรรยากาศมันให้ มันน่าอยู่มากๆ ค่ะ เจ้าของก็เป็นมิตร อารมณ์ดี ค่าห้องก็แค่ 400 rs เท่านั้นเอง แถมคุณพี่เจ้าของยังใจดี ลดให้เหลือ 300 rs ทั้งๆ ที่ไม่ได้ขอลดราคาเลยด้วย แล้วก็รีบสั่งอาหารมาทานค่ะ หยกสั่ง cheese macaroni อร่อยมากๆ ยิ่งทานตอนหิวยิ่งอร่อยสุดๆ เส้นหนึบๆ ชีสเยอะๆ ยืดๆ

แล้วสักพัก ก็สวย มีเสน่ห์ และน่าหลงใหลมากขึ้น ด้วยหมอกบางๆ

ที่นี่อากาศมากค่ะ โดยเฉพาะกับตัวที่ยังคงเปียกๆ ทั้งฝนก็ยังคงตกต่อเนื่อง จึงไม่รีรอที่อาบน้ำร้อน แต่ด้วยประสบการณ์ ก็ต้องถามก่อนว่าน้ำร้อนจากแผงโซล่าร์เซลล์หรือแก๊ส ถ้าโซล่าร์ ตอนนี้น้ำคงไม่ร้อนแน่ เพราะไม่มีแดดทั้งวันเลย พอได้คำตอบว่าจากแก๊สเท่านั้นแหละ คำถามต่อไปคือ ราคาเท่าไหร่ 150 rs เท่านั้นเอง ไม่เพียงเท่านั้น คุณพี่เจ้าของยังกระซิบเบาๆ ว่า “100 rs for you!” แล้วขยิบตาหนึ่งที อู้ย ส่งยิ้มขอบคุณให้กว้างๆ เลยค่ะ การอาบน้ำร้อนท่ามกลางอากาศหนาวๆ และตัวที่เปียกเชอะแฉะนี่คือสวรรค์เลยค่ะ ทั้งน้ำยังร้อนสุดๆ สบายมากๆ อาบเสร็จปุ๊ป ก็รีบส่งพี่ลูกหาบไปอาบต่อเลยค่ะ พี่แกไม่ยอม พอบอกว่าจ่ายให้ แกยิ้มกว้าง พร้อมพยักหน้าแล้วรีบไปอาบน้ำเลยค่ะ

Pothana สูง 1,890 เมตร มี check post สำหรับ ACAP อย่าลืมแสดงใบ permit เพื่อลงทะเบียนนะคะ ที่นี่มีที่พักอยู่ 6-7 แห่งค่ะ ด้วยความสูงที่ต่ำกว่า 2,000 เมตร แต่มีวิวที่ดีมากๆ นะคะ มองเห็น Macchhapuchhre เต็มๆ

อย่าลืมแสดงใบ permit ที่ check post นะคะ

Day 13: Pothana 1,890 m – Phedi 1,125 m | นั่งรถจาก Phedi เข้า Pokhara

ไฮไลท์สิ่งที่ได้เห็นในวันนี้

ทางเดินจาก Pothana 1,890 m ไปจนถึง Dhampus Macchapuchhre ก็เห็นสองศรีพี่น้อง Annapurna

ฟ้าหลังฝน Pothana กับวันฟ้าใส

วันนี้เป็นวันสุดท้ายของการเทรคแล้วค่ะ เช้านี้เลยสบายๆ ไม่เร่งรีบ ไม่ออกเริ่มเดินเช้าเหมือนทุกวัน ชิวสุดๆ ค่ะ ทั้งวันนี้ท้องฟ้ายังเปิด ฟ้าแจ่มมากๆ หลังจากที่เมื่อวานนั้นมืดมัวมาทั้งวัน เป็นการสิ้นสุดการเทรคที่งดงามและประทับใจสุดๆ เลยค่ะ หยกเลยออกมานั่งทานอาหารเช้าที่โต๊ะอาหารกลางแจ้งในสวน กับวิว Macchhapuchhre สวยๆ ท่ามกลางดอกไม้สีสดหลากสี นั่งละเลียดไปทีละคำสองคำ เหมือนกับกลัวว่าอาหารจะหมด 55+ เพลินอยู่นานสองนาน จนแดดเริ่มแรงขึ้น จึงคิดว่าน่าจะได้ฤกษ์ออกเดินแล้วสินะ

Dhampus กับวิวที่สวยงาม ตลอดทางยาวของหมู่บ้านเลยค่ะ

ออกเริ่มเดินได้ไม่ถึงนาทีก็ต้องหยุดค่ะ เพราะถึงจุดตรวจใบอนุญาตเดินป่า ACAP โดยทางเดินจากนี้ไปง่ายและสบายค่ะ ทั้งวิวยังสวยมากๆ อีกด้วย เห็นวิวหิมาลัยที่กว้างขึ้น และชัดขึ้น จากที่เห็นแค่ Macchapuchhre ก็เห็นสองศรีพี่น้อง Annapurna เลยทำให้การเดินยิ่งช้าลงไปใหญ่ เพราะหยุดบ่อยซะเหลือเกินค่ะ แล้วไม่ถึงชั่วโมงก็เข้าสู่ Dhampus หมู่บ้านขนาดใหญ่ที่มีถนนผ่าน ที่นี่จึงมีที่พักเยอะมากๆ ทั้งยังมีการก่อสร้างที่พักบ้านเรือนเพิ่มอีกหลายแห่ง จึงมีเสียงของเครื่องจักรดังอยู่เป็นพักๆ ให้ได้ยินอยู่แทบจะตลอดทาง ถึงแม้จะยังคงมีวิวหิมาลัยสวยๆ แต่สิ่งรอบๆ ตัวและทางเดินนั้นกลับเต็มไปด้วยสิ่งก่อสร้างที่วางระเกะระกะมากมาย Dhampus ยังมี check post สำหรับการตรวจ TIMS card อีกด้วยนะคะ

Dhampus

โชคดีที่ยังคงมีทางเดินเทรลจาก Dhampus ไป Phedi ทำให้ไม่ต้องเดินตามถนนที่มีรถจี๊ปผ่านมากมาย ที่มีฝุ่นคลุ้งไปหมด ทางเดินประมาณ 40 – 50 นาทีจะเป็นการบอกลาด้วยขั้นบันไดที่ถึงแม้จะไม่ชันมาก แต่ก็เล่นเอาหัวเข่าสะเทือนไม่น้อย เดินไปๆ ก็เริ่มได้ยินเสียงแตรรถที่ดังขึ้นๆ และเริ่มมองเห็น Phedi แล้วค่ะ โดยที่ช่วงใกล้ๆ ก่อนจะถึง Phedi จะเดินผ่านไร่สวนชาวบ้าน ที่กำลังมีการเพาะปลูกมากมาย

ทางเดินลงไปยัง Phedi ค่ะ

Phedi สูง 1,125 เมตร เป็นจุดที่มีทั้งรถประจำทาง และรถแท๊กซี่ (ใช้เวลาประมาณ 45 นาที) คอยรับเทรคเกอร์กลับ Pokhara ค่ะ

สรุป

13 วัน กับ 134.5 กิโลเมตร

ปิดท้ายด้วยความงามของ กุหลาบพันปี สีบานเย็นแจ่มๆ

เป็นอย่างไรกันบ้าง สวยและดูน่าสนุกมากๆ เลยใช่ไหมล่ะคะ คอมเม้นต์เข้ามาพูดคุย ทักทายกันเยอะๆ นะคะ และหากเพื่อนๆ ท่านใดกำลังมองหาทริปเทรคกิ้ง บนเส้นทางที่มีเอกลักษณ์ สวยงาม คนน้อย ไม่มีใครจัด และ มองหาเพื่อนเทรคกิ้งด้วย หยกจัดทริปเทรคด้วยนะคะ สามารถดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่นี่สำหรับ ทริปเทรคกิ้ง ในเดือนตุลาคม – พฤศจิกายนนี้เลยค่ะ ไปลุยไปเทรคกันค่ะ รับรองได้ว่าเพื่อนๆ จะต้องสนุกและประทับใจแน่นอน